Zbliża się koniec roku szkolnego.
Niby dla mnie osobiście to nic nie zmienia, ale cieszę się, że nie będę musiała słuchać już tematów związanych ze szkołą i nauką.
Dzieci jadą na kilka dni do babci, później muszę zacząć się pakować i pod koniec drugiego tygodnia wakacji jedziemy na nasz wyczekiwany urlop do Czarnogóry.
Czuję pewien niepokój związany z wyjazdem i w zasadzie to nie potrafię określić czym on jest spowodowany.
Po prostu na samą myśl o wyjeździe, z jednej strony ogromnie się cieszę, a z drugiej czuję ucisk w żołądku i w gardle.
Kończy się też pierwszy rok w przedszkolu naszych 3 latków.
Z niektórymi zobaczę się pewnie na dyżurze wakacyjnym, a z innymi dopiero we wrześniu.
Jeśli chodzi o nasz przedszkolny rok to naprawdę był fajny.
Dzieci są słodkie, fakt dają czasem popalić, zwłaszcza co niektórzy, ale ogólnie są bardzo fajni. Często się przytulają i powtarzają, że nas kochają.
Jeśli chodzi o pracę, to mam wrażenie jest jest coraz gorzej.
Co chwilę tworzą się jakieś nowe gówno-burze
i problemy.
Ostatnio np. powstał problem związany z naszym ubiorem🤦 ponoć nosimy zbyt krótkie- krótkie spodenki.
No i nie powinnyśmy się spoufalać z nauczycielkami, co oznacza, że powinnyśmy mówić im przez Pani, a nie po imieniu🤦
A i nie godzi się woźnej iść na urlop podczas roku szkolnego ani brać żadnego wolnego.
Jak się tak osłucham przez cały rok tych ich różnych mądrości, to mam serdecznie dość tej pracy.
I baaaardzo cieszę się, że ten rok szkolny się kończy.
I że ide na urlop.
Podczas trwania roku szkolnego! I ch...!
https://kreatywnapedagogika.wordpress.com/2017/06/19/refleksje-na-koniec-roku-szkolnego/
